سگها را عصبانی نکنید

اصولا این نکته را به خاطر بسپارید که سگ سالم(البته این درباره سگ‌های وحشی صدق نمی‌کند) از حمله به انسان هدف خاصی دارد. اگر سگ گله است، می‌خواهد از محدوده گله دور شوید. اگر سگ نگهبان است، نمی‌خواهد به محدوده حفاظتی‌اش نزدیک شوید و اگر سگ آپارتمانی است، دوست ندارد سر به سرش بگذارید. نمودار خشم سگ‌ها به صورت سینوسی است. ابتدا با تحریک ملایم که اغلب با غریدن همراه است شروع می‌شود. سپس اوج می‌گیرد و به پاس کردن و ایستادن می‌رسد. نقطه اوج این نمودار حمله است و بعد از آن نمودار، کم‌کم افت می‌کند تا به حالت اولیه برسد.
بنابراین توصیه می‌شود هرگز سگی را تا آن حد تحریک نکنید که وادار به حمله به شما شود. در برخورد با سگ‌های ناشناس که حالت تهاجمی مانند غریدن یا نگاه خیره دارند هرگز سعی نکنید که توجهشان را جلب کنید یا برایشان دست تکان داده و سوت بزنید. چون این کارها نتیجه معکوس داده و آنها را برای حمله ترغیب خواهد کرد. بهتر است با حفظ فاصله و بی‌توجه راهتان را کج کرده و از مسیر دیگری بروید. سگ‌ها به افراد ترسو بیشتر حمله می‌کنند بنابراین سعی کنید هیچ حرکتی حاکی از ترس از خود بروز ندهید. سگ‌هایی که حالت دوستانه دارند اغلب چشم‌های مهربان داشته و در موقع برخورد دمشان را تکان می‌دهند و جست‌وخیز می‌کنند.
سگ‌های ترسو دمشان را بین ران‌هایشان مخفی کرده و با چشمان ریز به شما نگاه می‌کنند. سگ‌های مهاجم با دم افراشته و گوش‌های تیز و چشمان درخشان و خشن ظاهر می‌شوند. اگر سگ خشنی به شما حمله کرد، اولین کار حفظ خونسردی است. خودتان را به هیچ وجه نبازید. به یاد داشته باشید که باید بر ترستان غلبه کنید. نکته مهم دیگر اینکه حتما توجه داشته باشید، فرار کردن در این موارد نه تنها سودی نخواهد داشت بلکه او را بیشتر ترغیب به حمله کرده و اغلب اوقات نتیجه فرار، گاز گرفتگی‌های دردناک است.
بنابراین همان‌جایی که هستید بایستید و اگر می‌خواهید دور شوید، این کار را با ملایمت و به آهستگی انجام دهید.